وقـوع انـقـلاب شـکـوهـمـنـد اسـلامـی و تـشکیل نظام دینی ((جمهوری اسلامی ایران ))، بار دیگر بارقه امید و خودباوری برای احـیـای تـمدن دیرینه اسلامی را در دلها روشن کرد؛ و نظام اسلامی گامهای زیادی را در راه تـوسعه و پیشرفت مادی و معنوی برداشته و در پرتو لطف و عنایت غیبی و با تکیه بـر اعـتـمـاد بـه نـفـس و خـودبـاوری و تلاش شبانه روزی همچنان به راه پر افتخار و بالنده خود ادامه می دهد.
گرچه به موازات این حرکت انقلابی اسلامی یک حرکت سیاسی فرهنگیِ ارتجاعی نیز بـا حـمایت بیگانگان در داخل کشور شکل گرفته تا از یک سو، انقلاب و نظام اسلامی را از رسـیـدن بـه اهـداف خـود بـازدارد و اسـلام را عـامـل ایـسـتـایـی ، عـقـب ماندگی و ناکارآمدی دولت و ملّت جلوه دهد، و از سوی دیگر نظام لیـبـرال دمـوکراسی غرب و جاذبه های پیشرفت تمدن مادی آن را تبلیغ کرده و تنها راه تـوسـعـه و پـیـشـرفـت را نـیز در پیروی بی چون و چرا از آن نظام و اجرای مو به موی خواسته ها، و تقلید الگوها و ملاکهای ارائه شده از سوی دولت مردان غربی اعلام کند.
غـافـل از ایـن کـه اولاً هـیـچ ملتی بدون خودباوری و خوداتکایی و کار و تلاش شبانه روزی بـه جـایی نرسیده و نخواهد رسید و ثانیاً توسعه و پیشرفت دنیای غـرب و تمدن ماشینی آن ، یک بعدی است ، یعنی مادی صِرف است و از بعد روحی و معنوی او به کلی فاصله گرفته و دور مانده است .
تـوضـیـح آن کـه در ((تـمـدن مـدرن غـرب ))، مـفـاهیم و آموزه های دینی الهی و ارزشهای اصـیـل اخـلاقـی انـسـانـی ، جـایـی نـدارد و لذا اصـلاح و تـحول روحی معنوی انسانها شناخته نیست ؛ چرا که تنها بر محور طبیعت و مظاهر طبیعی و بـعـد مـادی انـسـان شکل گرفته است و لذا هدفی جز دستیابی به اوج لذّت و کامروایی جسمی و از طریق بهره وری بهینه از مواهب طبیعی این جهان نمی تواند داشته باشد.
تکیه گاههای مبانی و مبادی فکری و فرهنگی تمدن غرب عبارت اند از: ((اومانیسم )) و قـدسـیـات روحـی )، ((راسـیـونـالیـسـم )) (عـقـل بـاوری افـراطـی ، آنـهـم عـقـل جـزئی نـگـر، سـودمـحور و خودبین انسانِ بریده از خدا و معنویت ) و اعلام استغناء از وحی در همه عرصه ها و به ویژه در حوزه سیاست و معیشت انسان .
روشن است چنین توسعه و تمدنی با آن مبانی فکری و فرهنگی نه با فرهنگ بومی و اسـلامـی ما سازگار است و نه سزاوار پیروی ، الگوگیری و دستیابی ؛ چرا که امروز در خـود غـرب بـر اثر دوری از معنویت و خدا، انحطاط اخلاقی و فساد و تباهی به نقطه اوج خـود رسـیـده ، کـانـون خـانـواده از هـم پـاشـیـده ، روابـط اجـتـمـاعـی از شـکل انسانی و اخلاقی خارج شده و همه ملاکهای ارزشی ، مادی و سود اقتصادی شده است و در نـتیجه سرخوردگی ، احساس پوچی ، اضطرابهای روحی روانی دامنگیر توده مردم و به ویژه نسل جوان آن دیار شده است !
اسـلام ، خـود بـه دلیـل بـرخـورداری از جـامـعـیـت و کـمـال مـطـلق ، تـوان بـرنـامـه ریزی همه جانبه برای زندگی مادی و معنوی و دنیوی و اخـروی را دارد و مـی تـواند ـ همچون گذشته ـ الگوی توسعه و تمدن نوینی را ارائه دهـد کـه هـم از جـامـعـیـت مـادی و مـعـنـوی بـرخـوردار بـاشـد و هـم بـه آن ابتذال فرهنگی و ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی تمدن ماشینی غرب دچار نشود.
در این اینجا ، توانمندی اسلام در این زمینه بررسی می گردد و در ابتدا مفهوم توسعه ارائه می گردد:
منبع:پژوهشکده تحقیقات اسلامی
